Za najprostszą formę programowania i wykonywania zadań
zapisanych w formie algorytmu w życiu codziennym uznać można wypełnianie
instrukcji. Perfekcjonistą w tworzeniu czytelnych instrukcji jest IKEA. Wykonując
krok po kroku kolejne polecenia otrzymujemy rezultat w postaci idealnie
spasowanego mebla. Ulotki IKEA mają jeszcze jeden niezaprzeczalny atut – graficzny
sposób ich przedstawienia jest banalny do zrozumienia.
Analogicznie podejść można do PROGRAMOWANIA WIZUALNEGO – po zdefiniowaniu
przez użytkownika danych wejściowych dochodzi do przetworzenia ich przez
program i otrzymania rezultatu (danych wyjściowych).
PROGRAMOWANIE GRAFICZNE to programowanie o najniższym progu
wejścia. Do jego największych zalet należy brak konieczności „pisania” kodu,
nie musimy znać Pythona lub JAVY by zacząć tworzyć zrozumiałe dla programu skrypty.
Programowanie polega na łączeniu węzłów, daje to użytkownikowi
możliwość śledzenia kolejnych czynności i pozwala ograniczyć błędy. Programy już
w czasie tworzenia kodu sygnalizują brak możliwości wykonania operacji (np.
kafelki stają się czerwone). Użytkownik posiada znaczną swobodę manipulowania
zadaniami w sposób graficzny – przeciąganie i upuszczanie funkcji, graficzne łączenie
ich ze sobą.
W związku z rosnącą popularnością automatyzacji zadań w branży
budowlanej twórcy oprogramowania starają się sprostać wymaganiom konsumentów i
tworzą wbudowane rozszerzenia umożliwiające generatywne projektowanie.
Przykładem jest tu grupa Nemetschek i jej węgierska filia GRAPHISOFT -twórca programu
ARCHICAD, który od 2020 roku wzbogacony został o PARAM-O. Dodatek umożliwia
tworzenie spersonalizowanych obiektów i bibliotek wewnątrz Archicada bez konieczności
zakupu dodatkowego oprogramowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz