Podstawową wytyczną przy tworzeniu nowych aplikacji jest ich
intuicyjność. W obecnych czasach użytkownicy nigdy nie rozpoczynają testowanie
nowych programów od czytania instrukcji. Przyjmuje się, że już na wstępie odbiorca
powinien w łatwy sposób odnaleźć się w sposobie działania aplikacji.
Na tej zasadzie powstało PARAM-O – dodatek do projektowania
wizualnego obiektów w programie Archicad 24 i 25 firmy Graphisoft. Designerzy zastosowali
rozwiązania analogiczne do znanych już użytkownikom sposobów projektowania
wizualnego. Param-o wyglądem przypominam Grasshoppera (Rhino) oraz Dynamo.
Funkcjonalność jest tu znacznie uboższa od wyżej wymienionych programów, umożliwia
jednak tworzenie spersonalizowanych obiektów bez konieczności programowania ich
w GDL (co do niedawna było zmorą użytkowników Archicada).
Po otwarciu aplikacji oczom projektanta pojawia się
przedzielone na trzy główne części okno.
- Część po lewej stronie zajmują węzły – to dzięki nim możliwe jest tworzenie obiektów, bez konieczności pisania kodu. Posiadają one wstępnie zdefiniowane ustawienia.
- Środek to obszar roboczy – w tą przestrzeń należy przeciągać węzły i łączyć je ze sobą.
- Część po prawej stronie umożliwia uzyskanie wstępnego widoku obiektu na podstawie aktualnych poleceń znajdujących się w obszarze roboczym. Można zdecydować o automatycznym lub manualnym odświeżaniu danych. Manualne odświeżanie polecane jest przy skryptach o znacznych rozmiarach.
Zasady działania programu są bardzo proste – węzły z lewej części okna przeciągnąć należy na obszar roboczy. Otrzymane rezultaty działań zobaczyć można w oknie po prawej stronie. Po podwójnym kliknięciu w węzeł ulokowany na obszarze roboczym pojawia się jego okno właściwości.
Podstawowe węzły:
- WYMIARY – przeciągnięcie wymiarów na obszar roboczy i połączenie ich z KSZTAŁTEM umożliwia zmiany wymiarów obiektu końcowego. Wymiary w obszarze roboczym zmieniać można za pomocą DOMYŚLINYCH WYMIARÓW. Należy zapamiętać, że niezależnie od jednostek w jakich operujemy w Archicadzie wymiary podane są w metrach.
Jeżeli nie połączymy WYMIARÓW z KSZTAŁTEM to w finalnym obiekcie nie będziemy mieć możliwości zmiany jego szerokości, długości i wysokości.
- KSZTAŁT – umożliwia stworzenie kształtów w oparciu, o które będziemy projektować nasz obiekt.
- ATRYBUTY – dzięki nim mamy możliwość zmiany wyglądu kształtu.
Pozostałe węzły:
- Dane wyjściowe – umożliwiają wstawianie liczb, długości, wartości kąta, określeń prawda/fałsz itp.
- Seria elementów – tworzy wielokrotności elementów.
- Transformacja – przesunięcie lub obrót elementów o określone dane wyjściowe.
- Transformacja kształtu – np. obrót wokół własnej osi.
- Działania matematyczne – dodawanie, odejmowanie danych wyjściowych lub WYMIARÓW.
- Działania trygonometryczne – sinus, cosinus itp.
- Operacje na elementach – scalanie lub odejmowanie fragmentów elementów.
- Dodatki – obiekty GDL.
Teraz możemy przejść do tworzenia pierwszego
obiektu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz